چند اجرا از تصنیف «شیدای گیتی» خسرو آواز ایران
تصانیف همواره از ارکان مهم موسیقی ایرانی محسوب می شوند. رکنی که گاهی مهجور و گاهی مورد اقبال قرار گرفته است.
یکی زیباترین تصانیف ساخته شده در دوران معاصر موسیقی اصیل ایران، تصنیف «شیدایی» ساخته ی سرو آزاد موسیقی ایران زمین، استاد پرویز مشکاتیان است که با اجرای بی بدیل استاد شجریان جلوه ای دوچندان یافته و در یاد و خاطر دوستداران و اهالی موسیقی اصیل ایران ماندگار شده است.
این تصنیف که بر روی غزل حافظ ساخته شده، اولین بار در آلبوم «آستان جانان» حاصل همکاری اساتید شجریان و مشکاتیان و ناصر فرهنگفر اجرا و منتشر شد. علاوه بر نسخه ی منتشر شده در آلبوم «آستان جانان» دو نسخه ی دیگر هم موجود است. یکی در کنسرت استاد شجریان و گروه عارف در سال 1366 که این تصنیف توسط مشکاتیان برای گروه نوازی تنظیم شده و دیگری اجرای آن با همان سبک و سیاق نسخه ی اولیه - اما با حال و هوایی متفاوت - در کنسرت قاصدک در سال 1374 که در اخیرا در آلبومی با نام «هست شب» منتشر شده است.
در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی
خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی
دل که آیینه شاهیست غباری دارد
از خدا می‌طلبم صحبت روشن رایی
شرح این قصه مگر شمع برآرد به زبان
ور نه پروانه ندارد به سخن پروایی
کشتی باده بیاور که مرا بی رخ دوست
به هر حالت که هستم با تو هستم فدای جان تو بود و نبودم