موسیقی پروازی است به فرازستان معنا

سایت «موسیقی ایرانیان» نوشت؛ گلپا حدود یک ماه پیش تولد ۸۳ سالگی خود را جشن گرفت و البته قطعه‌ای نیز در این روز منتشر کرد تا دوستداران خود را پس از مدت‌ها غافلگیر کند. قسمتهایی از این گفت‌و‌گوی سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان» با مرد حنجره طلایی را در ادامه می‌خوانید.

محمدرضا شجریان، استاد آواز ایران در سالی که گذشت با بیماری دست و پنجه نرم کرد. رابطه شما با این هنرمند در طول این سال‌ها چگونه بوده است؟

آقای شجریان که رفیق عزیز خود ماست و از قدیم با ما کار می‌کرده و همکار ما بوده است. او خواننده بسیار خوبی است. آقای ایرج هم خواننده خوبی است. آقای عبدالوهاب شهیدی هم که هنوز زنده است. آقای محمودی خوانساری، جمال وفایی و ... خوانندگان تیری در آواز ما بودند. به این‌ها باید اهمیت داد و برای‌شان ارج و قرب قائل شد. ممکن است مردم تصور کنند بین ما خوانندگان اختلاف است. من اصلا اختلاف و دلخوری را دوست ندارم. تمام این خواننده‌ها را مثل برادرم دوست دارم. ان شااله خداوند مریضی آقای شجریان را شفا بدهد و مطمئنم شفا هم می‌دهد.

باید این نکته را هم بگویم که هر کسی راه و طریق خود را دارد. یک خواننده می‌خواهد اول آهنگ تحریر بزند. خواننده دیگر می‌خواهد با شعر بخواند. خواننده دیگری می‌خواهد آهنگ «مرغ سحر» را بخواند، یکی دیگر می‌گوید من می‌خواهم «مرغ ساعت چهار بعدازظهر» را بخوانم! این‌ها سلیقه است. وگرنه تمام این خواننده‌ها صدای خوبی دارند.

سلیقه شما به کدام یک از خواننده‌هایی که امروز مطرح هستند نزدیک‌تر است؟

خیلی از خوانندگان جوان هستند که برای خودشان شخصیت دارند. من طرفدارشان هستم و کارهایشان را هم دوست دارم. آقای شجریان هم طرفداران خود را دارد و او را هم دوست دارم. ببینید سلیقه من شرط نیست. من یک فکری دارم و مطابق فکر خودم جلو می‌روم. دیگران هم طبیعتا نظرات مختص به خود را دارند. به طور مثال آقای علیزاده یا مرحوم لطفی که با آقای شجریان همکاری داشته‌اند، هر کدام سلیقه خود را دارند. قطعا سلیقه لطفی با علیزاده متفاوت است یا سلیقه کلهر با لطفی فرق دارد. بستگی دارد که هر یک چه معیاری را برای انتخاب مد نظر قرار دهند.

متن کامل این گفتگو را از اینجا بخوانید: