با سلام خدمت شما هنردوستان عزیز؛سخنان استاد همانند آواز ایشان دلنشین است.در این مجال سعی کرده ام گوشه ای از سخنان خسرو آواز ایران را طی چند پست خدمت شما عرضه دارم؛امیداست مقبول طبعتان قرار بگیرد

 

 

به هر حال هیچ آدمی تکرار ندارد،در هر زمینه ای.این است که مثل من هیچ وقت بوجود نمی آید.بهتر از من خواهد شد،ولی مثل من نه...

 

هیچ هنری مثل موسیقی نمی تواند انسان را به معنویتی که لازمه ی زندگی است،برساند.

 

عده ای فکر می کنند که با نشان دادن تصویر ویلون و تار در تلویزیون،مشکل موسیقی ما حل می شود،نه!مشکل موسیقی ما حل نمی شود.مشکل ما،مشکل آموزش موسشیقی است.

 

وقتی می بینم که پس از سالها زحمت و خدمت برای هنر این سرزمین،گروهی پیدا می شوند تا قدرشناسی کنند،خستگی ام برطرف می شود.

 

یک ناخن خانواده ام را با تمام هنرها عوض نمی کنم!

 

من از روزی که کار هنیر ام را شروع کرده ام،تمام سعی و همتم صرف این شد که کاری تازه و غیر تکراری ارائه کنم.

 

همیشه سعی کرده ام حرف دل مردم را در صدایم انعکاس دهم.

 

هیچگاه به موسیقی به عنوان یک حرفه ی تجاری نگاه نکردم،چون اگر می خواستم این کار را بکنم،همان چهار،پنج سال اول،بارم را بسته و رفته بودم دنبال کارم.

 

من یا کاری نمی کنم یا سعی می کنم بهترین باشد و کسی نتواند به آن ایراد بگیرد.

 

من در خانه آنقد نوارهای شخصی از خودم دارم که هیچ وقت آنها را گوش نمی کنم،پس چطور میشود که تنها صدای خودم را می پسندم.

 

من هر وقت آواز بنان را از رادیو و تلویزیون می شنیدم،منقلب می شدم و اشک می ریختم.

 

اخلاق من بیشتر به مادرم رفته تا پدرم.فقط تعصب در کار موسیقی را از پدرم گرفتم. خستگی ناپذیری را از مادرم گرفتم.

 

نباید مردم را محدود کرد که فقط یک نوع موسیقی خاص را گوش کنند. باید همه نوع موسیقی باشد.هر کس خود انتخاب کند.